Tuvaldeki Adam

Overview

Küçük elleri arasında sıkıştırdığı milyonlarca kar tanelerinin yuvarlak oluşundan emin olana kadar yün eldivenleri arasında ezmeye devam ettiğinde yaptığı kartopunu atacağı birini düşünmemişti küçük oğlan. Sadece en sevdiği mevsim olan kışın tadını çıkarma çabasındaydı zira yalnız bu vakitler gündüz dışarda dolaşırdı. Bazen de kışa rağmen güneş yüzünü gösterirse evde, çirkin siyah poşetlerle kapatılmış pencerelerinin barındığı odasına mahkûm olurdu. Her şeye rağmen eğlenmeye çalışırdı. Daha küçük bir çocuk olduğundan annesi onu dışarı çıkarmaz, çıkmasına da izin vermezdi gece. Evden de tek mevsim dışarı çıkınca onu gören, tanıyan kişi sayısı sayılıcaydı. Okula gidemiyordu hatta okulun varlığından haberi yoktu. Eve gelen öğretmenlerden ders alırdı. Annesine bir sürü çocuğun bir yere girdiğini gördüğünü ve nereye gittiklerini sorduğunda annesi normal çocukların gittiği bir yer olduğunu söylemişti. O zaman "normal" derken ne dediğini anlamadıysa da büyüdüğünde anlayacaktı.

Ve büyüdüğünde o “kardan adam” değil, “tuvaldeki adam” olacaktı.

Labels